شبیه‌سازی گسیل غبار با مدل پیش‌بینی عددی وضع هوا WRF-Chem و با استفاده از داده‌های جدید سطح در منطقه خاورمیانه

هدف از این پژوهش بررسی میزان گسیل غبار برآوردشده با مدل منطقه‌ای پیش‌بینی عددی و تحقیقاتی WRF-Chem در منطقه خاور‌میانه با استفاده از سری داده‌های بهبود یافته پارامترهای سطح است. این داده‌ها، که در برگیرنده پوشش گیاهی، بافت خاک و توپوگرافی‌اند، به‌‌کمک داده‌های ماهواره‌ای حس‌گر مادیس و داده‌های USGS تهیه شده‌اند، و با تلفیق آنها، مناطق مستعد گسیل غبار منطقه مشخص شده است. از آنجا که داده‌های سطح موجود در مدل WRF-Chem شامل داده‌های میانگین پنج‌‌ساله و با تفکیک افقی کم است و همچنین به‌‌دلیل اهمیت شرایط سطحی مناطق چشمه غبار در تعیین میزان گسیل غبار و نحوه توزیع آن در منطقه، مقایسه‌ای بین نتایج داده‌های موجود در مدل WRF-Chem با داده‌های جدید صورت گرفت که نشان‌دهنده ناتوانی داده‌های موجود در مدل برای نمایان کردن جزئیات خصوصیات بافت خاک و پوشش گیاهی منطقه بود. هرچند که داده‌های جدید، میزان خطا را در شناسایی چشمه‌های غبار و به‌‌دنبال آن تعیین میزان گسیل و نحوه توزیع غبار کاهش می‌دهد. علاوه بر آن، گسیل غبار با داده‌های سطح موجود در مدل و داده‌های ورودی جدید برای توفان غبار دوره 13 تا 18 تیرماه 1388 شبیه‌سازی و چشمه‌های غبار موثر و میزان گسیل از هریک از آنها و نحوه توزیع غبار در منطقه بررسی شد. نتایج شبیه‌سازی‌ها، چهار چشمه عمده غبار را در منطقه خاورمیانه نشان می‌دهد که شامل سودان، عربستان سعودی و بخشی از عراق، ایران و افغانستان، و پاکستان هستند که هریک از این چشمه‌ها در طی رویداد غبار، نقش‌های متفاوتی دارند. همچنین این توفان غبار بر فراز چشمه سودان شکل می‌گیرد و با جریان‌های جنوب‌غربی به سمت شمال‌شرق تا ایران و ترکمنستان کشیده شده است. در پایان دوره، چشمه ضعیف‌تری در جنوب شرق ایران در بار غبار موجود در منطقه مشارکت کرده است. همچنین نتایج حاصل از شبیه‌سازی گسیل غبار، نشان می‌دهد که الگوی گسیل غبار حاصل از داده‌های جدید، گستردگی بیشتری در اطراف چشمه‌های اصلی غبار تعیین شده در منطقه خاورمیانه دارند.